ELDE VAR PAŞABAHÇE

Ceyhun Balcı

Paşabahçe elde kalan az sayıdaki övünç kurumlarımızdan biri.

Türkiye’de dehşete düşmeyeceğimiz gün olacak mı diye sormaktan alamıyor insan kendisini.

Son Selimiye Camisi olayı bunca sıkıntının üzerine tüy dikmeye yetti.

Restorasyonu uygun bulmayan kurula inat, bir başkası oluşturulmuş anlaşılan.

Tıpkı istenen kararı alacak mahkemeyi bulmak gibi.

Görsellere yansıdığı kadarı ile öncekiyle sonraki arasındaki fark korkunç.

Korkunç sonuca yol açanların kendilerini Osmanlıcı sayması cabası.

Yıllar önce gelen bir armağan iyi ki gelmiş dedirtti bize.

Paşabahçe camı sanatla bütünleştirir.

Selimiye’nin kubbesindeki sanatsallığı camla birleştirerek çok önemli bir iş yapmış Paşabahçe.

Artık, olmayan bir başyapıtın sanatsal nesnede yaşatılıyor oluşu bile başlı başına değerli.

Çapsızlık, estetiksizlik, sözde geçmiş bekçiliği …

Selimiye’de yaşananı anlatacak birkaç niteleme!

Daha fazlasını esirgiyorum onlardan.

Hak etmedikleri için değil.

“Vay bana hakaret ettin” deme fırsatını vermemek bakımından.

Selimiye Camisi’nin kubbesine yapılanı görünce bir canlının yaşamına yok yere son verilmesine üzülür gibi üzülmemek elde değil!

Selimiye temalı Paşabahçe yaratısı artık olmayanı canlandırması bakımından daha da değerlendi!

Azim ve Karar, 29.09.2025